Welkom bij een blog van Praktijk Otterspoor. Beeldende therapie is een visuele taal, maar wat gebeurd er als we woorden brengen in deze non-verbale conversatie? Vandaag wil ik het hebben over hoe verhalen en gedichten een therapeutische sessie kunnen verrijken met connectie, herkenning en nieuwe inzichten.
Beeldspraak en visualisatie
Het vertellen van verhalen kan in zich zelf al therapeutisch werken. Verhalen dienen als spiegels om te reflecteren op de complexiteit van het leven. Een beeldend therapeut kan een deelnemer hier in begeleiden om een visuele representatie te geven van hun eigen verhaal. Waarbij een tastbare vorm van de eigen emoties en ervaringen wordt gecreëerd.
Verhalen en poëzie kunnen dus gebruikt worden als een soort beeldspraak oefening waarbij het een deur kan openen voor nieuwe inzichten en zelfreflectie. Daarnaast kunnen verhalen en poëzie houvast geven aan de sessie en wordt confrontatie met obstakels makkelijker gemaakt. Schweizer, et al. (2009) benoemt dat het de bedoeling is dat woorden in beeldende therapie ervaren worden als eigen materiaal, waarmee belevingen, gedachten en ideeën kunnen worden uitgedrukt.
Verhalen in therapie
Verhalen hebben de kracht om op een emotioneel niveau binnen te komen. Met verhalen worden archetypes, karakters en symboliek onderzocht en hoe deze verbonden zijn aan de deelnemer van de sessie. Aan de hand van gesproken taal kan er non-verbaal gewerkt worden aan eigen thema’s. Dit betekent dus dat bij beeldende therapie, verhalen al een ingevuld canvas kunnen zijn voor zelfonderzoek, waarbij nieuwe inzichten en connecties met het verhaal, het canvas verder aanvullen en eigen maken.
Een poëtisch dialoog met het onderbewuste
Poëzie, volgt een ritmische maat in taalgebruik en geeft een unieke kans om in je innerlijke wereld te duiken. Door het gebruik van poëzie tijdens de therapie sessies kunnen deelnemers uitgenodigd worden om ritme, klank en taalgebruik tot zich te nemen en zo in dialoog te gaan met emoties en herinneringen.
Ter conclusie
Bij Praktijk Otterspoor, is er dus een mogelijkheid om verhalen en poëzie te integreren in het proces van zelfonderzoek en herstel. Door de dynamiek tussen literaire en visuele expressie kunnen deelnemers op een reis van zelfontdekking gaan. Dus kom op een therapeutische reis waarbij elke beweging van je kwast een poëtische zin wordt in jouw verhaal naar herstel. Happy reading!
-Praktijk Otterspoor
Gebruikte Bronnen:
Schweizer, C., De Bruyn, J., Haeyen, S., Henskens, B., Rutten-Saris, M., Visser, H. (2009). Handboek beeldende therapie. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Boeken in de afbeelding:
Jolijn Schalkwijk. (z.d.). Het kleine kleermaaksterje.
Hans Christiaan Andersen (z.d.). Andersen sprookjes en verhalen.[Vertaald door Annelies van Hees, 2006]. Rotterdam: Lemniscaat.
David Kennedy. (2012). The Waldorf Book of Poetry. Viroqua: Living Arts Books.
Comments